Έντονη μεταφορά σκόνης στο Ιράκ στις αρχές Απριλίου

Τα αιωρούμενα σωματίδια κατέκλυσαν μέρη του Ιράκ για πολλές ημέρες τον Απρίλιο του 2022, κάνοντας τον ουρανό πορτοκαλί, μειώνοντας την ορατότητα και υποβαθμίζοντας την ποιότητα του αέρα.

Ένα έντονο επεισόδιο μεταφοράς σκόνης σημειώθηκε σε περιοχές του Ιράκ για πολλές ημέρες στις αρχές Απριλίου 2022, κάνοντας τον ουρανό πορτοκαλί, μειώνοντας την ορατότητα και υποβαθμίζοντας την ποιότητα του αέρα.

Η εξέλιξη του φαινομένου καταγράφεται στις παρακάτω εικόνες, οι οποίες ελήφθησαν στις 7 και 9 Απριλίου με το όργανο VIRSS (Visible Infrared Imaging Radiometer Suite) του δορυφόρου Suomi NPP των NOAA-NASA και το όργανο MODIS (Moderate Resolution Imaging Spectroradiomete) του δορυφόρου Terra της NASA, αντίστοιχα. Στις 7 Απριλίου, το μεγαλύτερο μέρος της σκόνης μεταφέρθηκε στο βόρειο Ιράκ. δύο μέρες αργότερα, το νέφος σκόνης επεκτάθηκε νότια μετά τη Βαγδάτη.

7 Απριλίου 2022
9 Απριλίου 2022

Τα επεισόδια μεταφοράς στο Ιράκ είναι πιο συχνά το καλοκαίρι, λόγω των τοπικών ανέμων Σαμάλ. Όμως μπορούν να εμφανιστούν και σε άλλες εποχές. Το Δυτικό Ιράκ, για παράδειγμα, έχει περισσότερα περιστατικά μεταφοράς σκόνης την άνοιξη. Σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, το βόρειο Ιράκ – μεταξύ των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη και κατά μήκος των συνόρων της Συρίας – έχει τη μεγαλύτερη πυκνότητα πηγών σκόνης στη Μέση Ανατολή.

Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι δεκάδες άνθρωποι σε όλη τη χώρα νοσηλεύτηκαν με αναπνευστικά προβλήματα κατά τη διάρκεια του πρόσφατου επεισοδίου μεταφοράς σκόνης . Η σκόνη έχει επίσης αλλοιώσει το χρώμα στο χιόνι στα βουνά της Τουρκίας, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα της Μέσης Ανατολής, η οποία προέρχεται από λήψη του δορυφόρου Sentinel-3 του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus στις 7 Απριλίου 2022.

7 Απριλίου 2022 Πηγή: Copernicus EU , sentinel3

Ο διευθυντής του μετεωρολογικού γραφείου του Ιράκ σημείωσε ότι η ξηρασία προκαλεί συχνότερα επεισόδια μεταφοράς σκόνης στο Ιράκ. Ενώ οι άνεμοι Σαμάλ είναι συνήθεις, η ξηρασία καθιστά πιο πιθανό το διαβρωμένο υλικό να αποσπάται από το έδαφος και εισερχεται στα υπερκείμενα ατμοσφαιρικά στρώματα.

Πηγή: NASA Earth Observatory