Το καλοκαίρι του 2023 οι βορειοδυτικές χώρες της Ευρώπης ήρθαν αντιμέτωπες με πρωτοφανείς τιμές θερμοκρασίας στην επιφάνεια της θάλασσας, οι οποίες τοπικά κυμάνθηκαν έως και 5 °C (π.χ. βόρεια της Ιρλανδίας) πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα.
Σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική μελέτη [1], η ανάπτυξη αυτού του φαινομένου ευνοήθηκε από την επικράτηση ατμοσφαιρικού αντικυκλώνα, οδηγώντας σε έναν από τους μεγαλύτερους σε διάρκεια (~16 ημέρες) και ένταση θαλάσσιους καύσωνες που έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια στην περιοχή. Με τη σειρά τους, αυτές οι ακραίες τιμές θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας οδήγησαν σε μείωση της νεφοκάλυψης πάνω από τη θάλασσα, αλλά και σε θερμοκρασίες ρεκόρ πάνω από τη στεριά, συνεισφέροντας μέχρι και στη δημιουργία βροχοπτώσεων από θερμικές καταιγίδες.
Πιο συγκεκριμένα, ο Βορειοδυτικός Ατλαντικός παρουσίασε αυξημένες τιμές θερμοκρασίας ήδη από τον Μάιο του 2023, ενώ το πρώτο μισό του Ιουνίου χαρακτηρίστηκε από παρατεταμένη ηλιοφάνεια, υψηλές τιμές θερμοκρασίας αέρα, χαμηλό κυματισμό, και ασθενή παλίρροια σε ορισμένες περιοχές. Οι παράγοντες αυτοί διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο, καθιστώντας πιο ρηχό το επιφανειακό στρώμα του ωκεανού, του οποίου η θερμοκρασία ήταν υψηλή λόγω αυξημένης ηλιακής ακτινοβολίας. Ωστόσο, η μέση θερμοκρασία της θάλασσας γύρω από τις βορειοδυτικές περιοχές της Ευρώπης κατά τη δεύτερη εβδομάδα του Ιουνίου 2023, φαίνεται να αυξήθηκε κατά 2.4 °C μέσα σε μόλις 6 ημέρες (10-16 Ιούνη 2023). Λόγω της στρωμάτωσης του ωκεανού που προκάλεσαν οι παραπάνω συνθήκες, η μεγάλη ποσότητα θερμότητας παρέμεινε “εγκλωβισμένη” στο ρηχό, επιφανειακό ωκεάνιο στρώμα.
Εικόνα 1: Μέση θερμοκρασιακή ανωμαλία στην επιφάνεια της θάλασσας κατά την περίοδο κορύφωσης του θαλάσσιου καύσωνα (19-25/6/2023), σε σχέση με την περίοδο αναφοράς 1982-2012. Επίσης απεικονίζονται με μαύρο περίγραμμα: Θαλάσσιος καύσωνας κατηγορίας II, με διαγραμμίσεις: Θαλάσσιος καύσωνας κατηγορίας III, με κίτρινο περίγραμμα: Θαλάσσιος καύσωνας κατηγορίας IV. Τα δεδομένα της περιόδου προέρχονται από το σετ δεδομένων OSTIA. Πηγή: Berthou et al., (2024)
Ο θαλάσσιος καύσωνας με τη σειρά του φαίνεται να προκάλεσε αύξηση της θερμοκρασίας του αέρα κατα 0.6 °C καθώς και του υετού κατα 23 % πάνω από τη Βρετανία, μέσω της θαλάσσιας αύρας, η οποία μετέφερε θερμότητα και υγρασία από την θάλασσα στη στεριά. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο υετός που παρατηρήθηκε στις περιοχές αυτές λόγω ισχυρών ανοδικών κινήσεων των αερίων μαζών, θα ήταν απίθανο να συμβούν χωρίς την ύπαρξη των υψηλών αυτών τιμών θερμοκρασίας της θάλασσας. Ταυτόχρονα, η παρουσία του θαλάσσιου καύσωνα οδήγησε σε μειωμένη νεφοκάλυψη, η οποία ενέτεινε την ηλιακή ακτινοβολία, η οποία εν συνεχεία αύξησε περαιτέρω τη θερμοκρασία της θάλασσας κ.ο.κ. Ο θαλάσσιος καύσωνας έλαβε τέλος στις αρχές του Ιουλίου 2023, εξαιτίας της ανάμειξης της υδάτινης στήλης από τους ισχυρούς ανέμους που συνόδευαν ένα ατμοσφαιρικό σύστημα χαμηλής πίεσης.
Η μελέτη επισημαίνει ότι η τάση θέρμανσης των τελευταίων 20 ετών στη περιοχή είναι υπεύθυνη για την υψηλή ένταση του θαλάσσιου αυτού καύσωνα. Μάλιστα, ο ρυθμός αύξησης της θερμοκρασίας της θάλασσας στις περιοχές αυτές, σύμφωνα με τα πιο απαισιόδοξα σενάρια της κλιματικής (RCP8.5) πρόκειται να δημιουργήσει συνθήκες στις οποίες τα μελλοντικά (2070-2098) φαινόμενα καύσωνα της θάλασσας θα είναι πιο ισχυρά.
Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης εργασίας έρχονται να επιβεβαιώσουν μια παλαιότερη μελέτη παγκόσμιας κλίμακας, σύμφωνα με την οποία οι θαλάσσιοι καύσωνες φαίνεται να οδηγούν σε αύξηση της θερμοκρασίας του αέρα και της υγρασίας αλλά και σε πιο ασθενείς ανέμους στις παράκτιες περιοχές, αυξάνοντας τον βαθμό θερμικής δυσφορίας κατά την καλοκαιρινή περίοδο [2].
Πηγές:
[1]. Berthou, S., Renshaw, R., Smyth, T., Tinker, J., Grist, J. P., Wihsgott, J. U., … & Worsfold, M. (2024). Exceptional atmospheric conditions in June 2023 generated a northwest European marine heatwave which contributed to breaking land temperature records. Communications Earth & Environment, 5(1), 287.
[2]. Hu, L. (2021). A global assessment of coastal marine heatwaves and their relation with coastal urban thermal changes. Geophysical Research Letters, 48(9), e2021GL093260.
