Το παιχνίδισμα του ηλιακού φωτός στην επιφάνεια της θάλασσας του Αιγαίου φωτίζει τα φαινόμενα ανάκλασης στην επιφάνεια της θάλασσας γύρω από κάποια ελληνικά νησιά κατά την παρατήρησή τους από το διάστημα.

Η παρακάτω φωτογραφία, η οποία έχει ληφθεί στις 25 Ιουνίου 2022, από αστροναύτη πάνω στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), δείχνει τις κατοπτρικές αντανακλάσεις του ηλιακού φωτός πάνω σε σχετικά λείες υδάτινες επιφάνειες, όπως παρατηρείται από έναν δορυφόρο. Η φωτογραφία παρουσιάζει το καθρέφτισμα  αυτό των ακτινών του ηλίου στο Αιγαίο Πέλαγος γύρω από τα ελληνικά ηφαιστειακά νησιά Μήλος και Αντίμηλος, περίπου 150 χιλιόμετρα νότια της Αθήνας.

Μέσα σε μια περιοχή με τέτοιες ανακλάσεις, τα πιο φωτεινά μέρη είναι εκεί όπου το ηλιακό φως αντανακλάται απευθείας πίσω στην κάμερα, ενώ οι λιγότερο φωτεινές περιοχές αντιπροσωπεύουν κάποια διάχυση του ηλιακού φωτός προς άλλες κατευθύνσεις. Αυτά τα μοτίβα μπορούν να δημιουργηθούν από επιφανειακά δραστικά έλαια – είτε ανθρωπογενή είτε φυσικά – τα οποία επιπλέουν στην επιφάνεια του νερού, ή από τους ανέμους που πνέουν και από τα θαλάσσια ρεύματα ή με τη συνέργεια όλων αυτών, αφού οι παράγοντες αυτοί επηρεάζουν την επιφανειακή τραχύτητα του νερού και τον βαθμό ανάκλασης του φωτός. Το οπτικό φαινόμενο της ανάκλασης του ηλιακού φωτός πάνω σε υδάτινες επιφάνειες (Sunglint) υποδεικνύει και άλλα επιφανειακά και υποθαλάσσια χαρακτηριστικά που δεν είναι συνήθως ορατά, όπως τα τους εσωτερικούς κυματισμούς και τα σημεία στροβιλισμού των ρευμάτων (τζάιρς – gyres). Μπορεί επίσης να τονίσει τα απόνερα των πλοίων.

Σε περίπου 150 τετραγωνικά χιλιόμετρα απλώνεται η νήσος Μήλος, το μεγαλύτερο νησί του ηφαιστειακού τόξου του Νοτίου Αιγαίου. Τα νησιά σε αυτό το αρχιπέλαγος είναι γνωστά για τα πλούσια κοιτάσματα θείου, μπεντονίτη, χαλαζία και άλλων ηφαιστειακών ορυκτών, τα οποία εξορύσσονται και εξάγονται για τις εμπορικές και βιομηχανικές τους εφαρμογές. Το ορυχείο μπεντονίτη της Αγγεριάς είναι ορατό στο βόρειο τμήμα του νησιού.

Πηγή: NASA Earth Observatory