Η έκθεση “State of Global Water Resources 2021″ του WMO παρέχει μια επισκόπηση των ροών των ποταμών, καθώς και των μεγάλων πλημμυρών και των ξηρασιών. Παρέχει πληροφορίες για τις περιοχές όπου σημειώνονται αλλαγές στην αποθήκευση γλυκού νερού και τονίζει τον κρίσιμο ρόλο και την ευπάθεια της κρυόσφαιρας (χιόνι και πάγος).
Τάσεις ροών ποταμών
Μεγάλες περιοχές του πλανήτη κατέγραψαν ξηρότερες από τις κανονικές συνθήκες το 2021, σε σύγκριση με τον μέσο όρο της 30ετούς υδρολογικής περιόδου. Αυτές οι περιοχές περιελάμβαναν την περιοχή του Ρίο ντε λα Πλάτα της Νότιας Αμερικής, όπου μια επίμονη ξηρασία έχει επηρεάσει την περιοχή από το 2019, τον Νότιο και Νοτιοανατολικό Αμαζόνιο και λεκάνες στη Βόρεια Αμερική, συμπεριλαμβανομένων των λεκανών απορροής των ποταμών Κολοράντο, Μισσούρι και Μισισιπή.
Στην Αφρική, ποταμοί όπως ο Νίγηρας, ο Νείλος και ο Κονγκό είχαν λιγότερη από την κανονική απορροή το 2021. Ομοίως, ποτάμια σε τμήματα της Ρωσίας, της Δυτικής Σιβηρίας και της Κεντρικής Ασίας είχαν χαμηλότερη από τη μέση απορροή το 2021. Απορροή ποταμών σημειώθηκε πάνω από το μέσο όρο σε ορισμένες λεκάνες της Βόρειας Αμερικής, του Βόρειου Αμαζονίου και της Νότιας Αφρικής (Zambezi και Orange), καθώς και στην Κίνα (λεκάνη του ποταμού Amur) και στη βόρεια Ινδία.
Περίπου το ένα τρίτο των περιοχών που αναλύθηκαν ήταν κοντά στο μέσο όρο των 30 ετών.
Σημαντικές πλημμύρες με πολλά θύματα αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων, στην Κίνα (επαρχία Χενάν), τη βόρεια Ινδία, τη δυτική Ευρώπη και χώρες που επλήγησαν από τροπικούς κυκλώνες, όπως η Μοζαμβίκη, οι Φιλιππίνες και η Ινδονησία. Η Αιθιοπία, η Κένυα και η Σομαλία έχουν αντιμετωπίσει αρκετά συνεχόμενες χρονιές με βροχοπτώσεις κάτω του μέσου όρου που προκαλούν περιφερειακή ξηρασία.
Αποθήκευση γλυκού νερού
Η αποθήκευση νερού στην ξηρά αναφέρεται σε όλο το νερό στην επιφάνεια της γης αλλά και στο υπέδαφος. Το 2021, η χερσαία αποθήκευση γλυκού νερού βρέθηκε κάτω από το κανονικό (σε σύγκριση με τον μέσο όρο που υπολογίστηκε από το 2002-2020) στη δυτική ακτή των ΗΠΑ, στο κεντρικό τμήμα της Νότιας Αμερικής και της Παταγονίας, της Βόρειας Αφρικής και της Μαδαγασκάρης, της Κεντρικής Ασίας και της Μέσης Ανατολή, Πακιστάν και Βόρεια Ινδία. Αποθήκευση νερού πάνω από το κανονικό σημειώθηκε στο κεντρικό τμήμα της Αφρικής, στο βόρειο τμήμα της Νότιας Αμερικής, συγκεκριμένα στη λεκάνη του Αμαζονίου, και στο βόρειο τμήμα της Κίνας.
Σε πιο μακροπρόθεσμη βάση, η έκθεση επεσήμανε πολλές περιοχές με αρνητική τάση στην αποθήκευση του χερσαίου νερού. Σε αυτές περιλαμβάνονται η λεκάνη του Ρίο Σάο Φρανσίσκο της Βραζιλίας, η Παταγονία, οι περιοχές του Γάγγη και του Ινδού, καθώς και οι νοτιοδυτικές ΗΠΑ.
Αντίθετα, η περιοχή των Μεγάλων Λιμνών παρουσιάζει μια θετική απόκλιση, όπως και η λεκάνη του Νίγηρα, το Ρήγμα της Ανατολικής Αφρικής και η λεκάνη του Βόρειου Αμαζονίου.
Συνολικά, οι αρνητικές τάσεις είναι ισχυρότερες από τις θετικές. Σε ορισμένες περιοχές η κατάσταση επιδεινώνεται από την υπεράντληση των υπόγειων υδάτων για άρδευση. Το λιώσιμο του χιονιού και του πάγου έχει επίσης σημαντικό αντίκτυπο σε πολλές περιοχές, όπως η Αλάσκα, η Παταγονία και τα Ιμαλάια.
Κρυόσφαιρα
Η κρυόσφαιρα (παγετώνες, χιονοκάλυψη, παγοκάλυψη) είναι η μεγαλύτερη φυσική δεξαμενή γλυκού νερού στον κόσμο. Τα βουνά αποκαλούνται συχνά φυσικοί «πύργοι νερού» επειδή είναι η πηγή των ποταμών και των αποθεμάτων γλυκού νερού για περίπου 1,9 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Οι αλλαγές στους υδάτινους πόρους της κρυόσφαιρας επηρεάζουν την επισιτιστική ασφάλεια, την ανθρώπινη υγεία, την ακεραιότητα και τη συντήρηση του οικοσυστήματος και έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Τέτοιες αλλαγές προκαλούν επίσης κινδύνους όπως πλημμύρες ποταμών και αιφνίδιες πλημμύρες.
Πηγή: Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός -WMO (World Meteorological Organization)
