Πάνω από τα μισά της περιόδου τήξης του 2023 (Μάιο-Σεπτέμβριο), η Γροιλανδία έχει βιώσει μια ουσιαστική μεταμόρφωση της χιονοκάλυψής της. Το λιώσιμο των πάγων ήταν πάνω από τον μέσο κλιματικό όρο για μεγάλο μέρος της σεζόν, συμπεριλαμβανομένων πολλών ημερών τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, όταν ανιχνεύτηκε λιώσιμο σε 800.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ποσότητα ίση με έως και 50 % της επιφάνειας του Πάγου της Γροιλανδίας, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο δεδομένων Πάγου και Χιονιού των ΗΠΑ (National Snow and Ice Data Center.).

Η καλοκαιρινή τήξη βρισκόταν σε εξέλιξη στις 14 Ιουνίου 2023, όταν ο αισθητήρας Operational Land Imager (OLI) του δορυφόρου Landsat 8 έλαβε την παρακάτω εικόνα του Παγετώνα Frederikshåb. Ο παγετώνας αυτός τύπου Piedmont, που βρίσκεται στη Nοτιοδυτική Γροιλανδία, ρέει προς τα κάτω από το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας, περνώντας από μια σειρά από κοιλάδες και στη συνέχεια απλώνεται σε πιο ομαλό έδαφος κατά μήκος των ακτών.

Η παρακάτω εικόνα, η οποία ελήφθη από τον αισθητήρα OLI-2 του δορυφόρου Landsat 9, δείχνει την ίδια περιοχή στις 24 Ιουλίου, μετά από περισσότερο από ένα μήνα πρόσθετης τήξης. Παρατηρήστε τη δραματική μείωση της έκτασης του φωτεινότερου (υψηλής λευκαύγειας- albedo) επιφανειακού χιονιού.

Μια άλλη εποχιακή αλλαγή που είναι ορατή στο παραπάνω ζεύγος εικόνων είναι η μετάβαση από το «καθαρό» χιόνι στον «βρώμικο» πάγο. Ένας λόγος για το πιο σκούρο χρώμα οφείλεται στην παρουσία σωματιδίων, όπως μαύρου άνθρακα ή σκόνης, που έχουν συσσωρευτεί στον πάγο. Καθώς το χιόνι και ο πάγος λιώνουν, αυτές οι ακαθαρσίες μένουν πίσω. Το σκοτάδι της επιφάνειας του πάγου μειώνει τη λευκαύγεια του, επιταχύνοντας την τήξη μέσω της απορρόφησης πρόσθετης ηλιακής ενέργειας τους καλοκαιρινούς μήνες.

Μια επίσης μεταβολή είναι η παρουσία λιμνάζοντος νερού, ή «λιμνών τήξης», στην επιφάνεια του στρώματος πάγου. Με χρώμα βαθύ μπλε, σχηματίζονται εκεί όπου το χιόνι έχει λιώσει και λιμνάζει σε χαμηλά σημεία του στρώματος πάγου. Οι λίμνες αυτές αποτελούν έναν σημαντικό δείκτη της έντασης της περιόδου τήξης της Γροιλανδίας, η οποία γενικά διαρκεί από τον Μάιο έως τις αρχές Σεπτεμβρίου.

Μια επίσης μεταβολή είναι η αυξανόμενη παρουσία λιμνάζοντος νερού, ή «λιμνών τήξης», στην επιφάνεια του στρώματος πάγου. Με χρώμα βαθύ μπλε χρώμα, σχηματίζονται εκεί όπου το χιόνι έχει λιώσει και λιμνάζει σε χαμηλά σημεία του στρώματος πάγου. Οι λίμνες αυτές αποτελούν έναν σημαντικό δείκτη της έντασης της περιόδου τήξης της Γροιλανδίας, η οποία γενικά διαρκεί από τον Μάιο έως τις αρχές Σεπτεμβρίου.

Μόνο μερικές λίμνες τήξης είναι ορατές στην εικόνα της 24ης Ιουλίου (πάνω δεξιά), πιθανώς επειδή το νερό τήξης είχε ήδη διαφύγει από το στρώμα πάγου ή διοχετεύτηκε προς τα κάτω μέσω του πάγου. Ωστόσο, άφθονες λίμνες τήγματος ήταν ορατές περίπου 100 χιλιόμετρα βόρεια του Frederikshåb στις 8 Ιουλίου, όταν ο δορυφόρος Landsat 9 έλαβε την παρακάτω εικόνα.

Οι αλλαγές είναι αποτέλεσμα της αυξανόμενης ζέστης του καλοκαιριού που επικράτησε σε ολόκληρη την περιοχή στα τέλη Ιουνίου. Οι θερμοί νοτιοδυτικοί άνεμοι και ο ανέφελος ουρανός τότε ενίσχυσαν σημαντικά την ποσότητα τήξης στο στρώμα πάγου, ειδικά προς τα νότια του νησιού.

Μέχρι στιγμής στην περίοδο τήξης του 2023 της Γροιλανδίας, τα ημερήσια μέγιστα στις περιοχές τήξης παρέμειναν κάτω από αυτά του 2012, μια χρονιά με εξαιρετικά εκτεταμένη τήξη. Ωστόσο, από τα μέσα Ιουλίου, οι ημερήσιες εκτάσεις τήξης ήταν σταθερά υψηλότερες από τον μέσο όρο της περιόδου 1981-2010 και το 2023 είναι στο ίδιο επίπεδο με πολλά άλλα έτη υψηλής τήξης των τελευταίων δεκαετιών.

Πηγή: NASA Earth Observatory