Οι αερομεταφορές έχουν κρίσιμο ρόλο στη σύνδεση ανθρώπων και τοποθεσιών σε όλο τον κόσμο, όμως έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην κλιματική αλλαγή λόγω των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και άλλων ρύπων. Από την άλλη, τα ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται πιο συχνά και πιο έντονα σε όλο τον κόσμο λόγω της κλιματικής αλλαγής με συνέπεια τα αεροδρόμια, τα αεροσκάφη και οι πτητικές λειτουργίες γίνονται όλο και πιο ευάλωτα.

Οι κύριοι τρόποι με τους οποίους η αεροπλοΐα συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή είναι οι εξής:

1. Εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2): Τα αεροσκάφη καίνε ορυκτά καύσιμα, κυρίως κηροζίνη και ειδικά καύσιμα αεριωθουμένων, τα οποία απελευθερώνουν διοξείδιο του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα. Το CO2 είναι ένα σημαντικό αέριο του θερμοκηπίου που συμβάλλει στη θέρμανση του πλανήτη παγιδεύοντας θερμότητα στην ατμόσφαιρα της Γης. Τα αεροσκάφη παράγουν επίσης μεγάλες ποσότητες οξειδίων του αζώτου (NOx).

2. Τεχνητά νέφη: Τα αεροσκάφη παράγουν επίσης τεχνητά νέφη (Contrails), τα οποία είναι γραμμικά νέφη που σχηματίζονται από την αλληλεπίδραση των προϊόντων καύσης των κινητήρων και πτερυγίων των αεροπλάνων με υδρατμούς. Τα Contrails μπορούν να συμβάλουν στο φαινόμενο της θέρμανσης παγιδεύοντας τη θερμότητα στην τροπόσφαιρα κυρίως τις νυχτερινές ώρες, ενώ την ημέρα έχουν επίσης ψυκτική επίδραση μέσω της σκίασης της ηλιακής ακτινοβολίας.

3. Άμεση ρύπανση: Οι εκπομπές των αεροσκαφών συμβαίνουν σε μεγάλα υψόμετρα, όπου η επίδρασή τους στην ατμόσφαιρα μπορεί να είναι πιο ισχυρή. Η επίδραση της θέρμανσης των εκπομπών των αερομεταφορών σε μεγάλο υψόμετρο εκτιμάται ότι είναι μεγαλύτερη από την επίδρασή τους στο επίπεδο του εδάφους.

4. Επιπτώσεις στο έδαφος: Επιπρόσθετοι περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η χρήση γης για αεροδρόμια και συναφείς υποδομές, καθώς και η πιθανότητα έμμεσων επιπτώσεων στα τοπικά μικρο-κλίματα κοντά σε αεροδρόμια, και όλες οι δραστηριότητες που σχετίζονται με τα αεροδρόμια (π.χ., μεταφορές, κλιματισμός, κ.ά.) πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψιν.

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην αεροπλοΐα

Η αεροπορική βιομηχανία έχει αναγνωρίσει την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και έχει δεσμευτεί να επιτύχει μηδενικές εκπομπές άνθρακα έως το 2050. Προς υποστήριξη του στόχου της Συμφωνίας του Παρισιού για περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 1,5 °C, η βιομηχανία της αεροπλοΐας έχει μια στρατηγική τεσσάρων άξονων για τον περιορισμό των εκπομπών:

1. Κυβερνητική υποστήριξη της ταχείας κλιμάκωσης νέων τύπων καυσίμων, έτσι ώστε οι αερομεταφορές να μπορούν να κάνουν ενεργειακή μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα

2. Ανάπτυξη ριζοσπαστικών νέων τεχνολογιών όπως ηλεκτρικά, υβριδικά, αεροσκάφη υδρογόνου, καθώς και ριζικές αλλαγές στην αρχιτεκτονική του πλαισίου αεροσκαφών

3. Συνεργασία που βασίζεται στον ήδη συνεργατικό χαρακτήρα των αεροπορικών μεταφορών, αλλά συμπεριλαμβάνει κυβερνήσεις, ερευνητές και άλλους τομείς

4. Διασφάλιση ότι η αεροπορία, μαζί με την υπόλοιπη οικονομία, μπορεί να ανταποκριθεί στο πνεύμα της παγκόσμιας συνεργασίας της Συμφωνίας του Παρισιού για την αποφυγή των χειρότερων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής

Οι καθυστερήσεις και οι διακοπές που προκαλούνται από τις ολοένα και πιο συχνά ακραίες καιρικές συνθήκες αντιπροσωπεύουν το 75% των καθυστερήσεων εναέριας κυκλοφορίας, κοστίζοντας στις αεροπορικές εταιρείες δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο σε επιπλέον έξοδα καυσίμων, συντήρησης, πληρώματος και αποζημιώσεων.

Επιπλέον, η ασφάλεια των επιβατών και των μελών του πληρώματος διακυβεύεται όταν συμβαίνουν απροσδόκητα καιρικά φαινόμενα, όπως αναταράξεις καθαρού αέρα (CAT) που είναι αόρατες και δύσκολο να προβλεφθούν πριν από μια πτήση. Η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει αποδειχθεί ότι έχει αυξήσει αυτές τις αναταράξεις, κυρίως πάνω από τους ωκεανούς του Βορείου Ημισφαιρίου.