Η Ελλάδα παράγει περίπου 2,5 έως 3 εκατομμύρια τόνους αστικών βιοαποβλήτων ετησίως, κυρίως λόγω των υψηλών ποσοστών παραγωγής και κατανάλωσης τροφίμων. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, μόνο το 8% αυτών των αποβλήτων συλλεγόταν χωριστά το 2019.
Το υπόλοιπο καταλήγει σε χώρους υγειονομικής ταφής, όπου αποσυντίθεται και απελευθερώνει μεθάνιο, κύριο θερμοκηπικό αέριο. Αυτό δεν αποτελεί μόνο περιβαλλοντικό πρόβλημα, αλλά και μια χαμένη οικονομική ευκαιρία.
Τα βιοαπόβλητα αποτελούν το 48% των υπολειμματικών απορριμμάτων της Ελλάδας. Πρόκειται για ευαίσθητο υλικό: όταν αναμειγνύεται με άλλα απορρίμματα, δεν μπορεί να ανακτηθεί με ασφάλεια μέσω των δαπανηρών Μονάδων Μηχανικής και Βιολογικής Επεξεργασίας.
Η λύση είναι η χωριστή συλλογή των τροφικών και πράσινων αποβλήτων στην πηγή και η μεταφορά τους σε τοπικές μονάδες αναερόβιας χώνευσης και κομποστοποίησης. Οι εγκαταστάσεις αυτές πρέπει να προσαρμόζονται στο μέγεθος του πληθυσμού που εξυπηρετούν, παράγοντας κομπόστ για τους αγρότες και καθαρή ενέργεια.
Η ιδιαίτερη γεωγραφία και δημογραφία της Ελλάδας απαιτούν τοπικές λύσεις και συντονισμό μεταξύ δήμων και κράτους. Οι μικρής κλίμακας λύσεις μπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικά αποτελεσματικές.
Για παράδειγμα, κοινότητες 50.000 κατοίκων θα μπορούσαν να επεξεργάζονται 100.000 τόνους οργανικών αποβλήτων τροφίμων και 35.000 τόνους πράσινων αποβλήτων ετησίως — επαρκές ποσό για να λειτουργήσει μια εγκατάσταση όπως το Εργοστάσιο Αναερόβιας Χώνευσης και Κομποστοποίησης Sant’Agata Bolognese στην Μπολόνια της Ιταλίας.
Η ένταξη των γεωργικών και βιομηχανικών βιοαποβλήτων θα μπορούσε να διπλασιάσει ή και να τριπλασιάσει το συνολικό όγκο, δημιουργώντας ακόμη περισσότερη ενέργεια και οικονομικά οφέλη.
Αυτό θα στήριζε τους αγρότες, θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας ανά εγκατάσταση, θα παρήγαγε καθαρή ενέργεια, και θα μείωνε τη χρήση χώρων ταφής.
Μόνο μέσα από τέτοιες φιλικές προς το περιβάλλον λύσεις, όπως η αναερόβια χώνευση και η φυσική παραγωγή βιοαερίου, μπορεί η Ελλάδα να επιτύχει τους εθνικούς και ευρωπαϊκούς στόχους για τη μείωση των απορριμμάτων και των εκπομπών. Η καύση απορριμμάτων, αντίθετα, ανακυκλώνει το πρόβλημα, παράγοντας ρύπους και απομακρύνοντας τη χώρα από τη βιώσιμη πορεία που ορίζει η πράσινη μετάβαση.
Αντιμετωπίζοντας τα βιοαπόβλητα ως πόρο και όχι ως πρόβλημα, η Ελλάδα μπορεί να μετατρέψει μια πιεστική πρόκληση σε βιώσιμη ευκαιρία, ευθυγραμμιζόμενη με τις στρατηγικές προτεραιότητες της ΕΕ και ενισχύοντας την ενεργειακή της ανεξαρτησία.
Πηγή: Municipal Waste Europe
