Ετήσια έκθεση για την κατάσταση του παγκόσμιου κλίματος το 2021 από τον WMO -Μέρος Α: τιμές ρεκόρ σε τέσσερις βασικούς κλιματικούς δείκτες 
Τέσσερις βασικοί δείκτες κλιματικής αλλαγής – συγκεντρώσεις αερίων θερμοκηπίου, άνοδος της στάθμης της θάλασσας, θερμότητα των ωκεανών και οξίνιση των ωκεανών – σημειώνουν νέα ρεκόρ το 2021. Αυτό αποτελεί ακόμη ένα σαφές σημάδι ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες προκαλούν αλλαγές πλανητικής κλίμακας στην ξηρά, τον ωκεανό και την ατμόσφαιρα, με επιβλαβείς και μακροχρόνιες συνέπειες για τη βιώσιμη ανάπτυξη και τα οικοσυστήματα, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO).
Η κύρια ετήσια έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού- WMO “Κατάσταση Παγκόσμιου Κλίματος 2021-State of the Global Climate 2021- παρέχει λεπτομέρειες σχετικά με κλιματικούς δείκτες όπως οι θερμοκρασίες, η θερμότητα των ωκεανών, η οξίνιση των ωκεανών, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, οι πάγοι της θάλασσας και οι ακραίες καιρικές συνθήκες. Ένα τμήμα της είναι αφιερωμένο στις επιπτώσεις στη βιώσιμη ανάπτυξη, την επισιτιστική ασφάλεια, τον εκτοπισμό και τα οικοσυστήματα.
- Η έκθεση του WMO State of the Global Climate το 2021 επιβεβαίωσε ότι τα τελευταία επτά χρόνια ήταν τα θερμότερα επτά χρόνια που έχουν καταγραφεί. Το 2021 ήταν «μόνο» ένα από τα επτά θερμότερα λόγω της εκδήλωσης του φαινομένου La Niña στην αρχή και στο τέλος του έτους. Αυτό είχε μια προσωρινή επίδραση ψύξης, αλλά δεν ανέτρεψε τη συνολική τάση της αύξησης της θερμοκρασίας. Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία το 2021 ήταν περίπου 1,11 (± 0,13) °C πάνω από τον μέσο όρο της προβιομηχανικής περιόδου 1850-1900.
- Οι συγκεντρώσεις αερίων θερμοκηπίου έφτασαν σε νέο παγκόσμιο υψηλό το 2020, όταν η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα (CO2) έφτασε τα 413,2 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm) παγκοσμίως, ή το 149% των προβιομηχανικών επιπέδων. Τα δεδομένα από συγκεκριμένες τοποθεσίες δείχνουν ότι οι τιμές συνέχισαν να αυξάνονται το 2021 και στις αρχές του 2022, με τον μηνιαίο μέσο όρο CO2 στη Mona Loa στη Χαβάη να φτάνει τα 416,45 ppm τον Απρίλιο του 2020, τα 419,05 ppm τον Απρίλιο του 2021 και τα 420,23 ppm τον Απρίλιο του 2022.
Παγκόσμια μέσo κλάσμα συγκεντρώσεων (mole) για το διάστημα από 1984 έως 2020, σε μέρη ανά εκατομμύριο για το CO2 (αριστερά), σε μέρη ανα δισεκατομμύριο για το CH4 (κέντρο) και σε μέρη ανα δισεκατομμύριο για το υποξείδιο του αζώτου (Ν2O) (δεξιά). Η κόκκινη γραμμή αναπαριστά τη μηνιαία μέση τιμή του ποσοστού συγκεντρώσεων χωρις τις εποχιακές παραλλαγές. Οι κουκκίδες και η γραμμή δείχνουν τους μέσους όρους
Κάτω σειρά: Τα ποσοστά (ρυθμοί) ανάπτυξης που αντιπροσωπεύουν διαδοχικές αυξήσεις του ετήσιου μέσου ποσοστού συγκεντρώσεων φαίνονται ως γκρίζες στήλες σε μέρη ανά εκατομμύριο ετησίως για το CO2 (αριστερά), σε μέρη ανα δισεκατομμύριο ετησίως για το CH4 (κέντρο) και σε μέρη ανα δισεκατομμύριο ετησίως για το υποξείδιο του αζώτου (Ν2Ο) (δεξιά).
Πηγή: WMO Global Atmosphere Watch
- Η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας έφτασε σε νέο υψηλό το 2021, αφού αυξήθηκε κατά μέσο όρο 4,5 mm ετησίως την περίοδο 2013-2021. Αυτό είναι υπερδιπλάσιο από το ποσοστό μεταξύ 1993 και 2002 και οφείλεται κυρίως στην επιταχυνόμενη απώλεια μάζας πάγου από τα στρώματα πάγου. Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις για εκατοντάδες εκατομμύρια κατοίκους των παράκτιων περιοχών και αυξάνει την ευπάθεια από τους τροπικούς κυκλώνες.
Πηγή: AVISO altimetry (https://www.aviso.altimetry.fr).
- Η θερμότητα των ωκεανών έφτασε σε επίπεδα ρεκόρ. Τα ανώτερα βάθη των 2000 μέτρων από την επιφάνεια των ωκεανών συνέχισαν να θερμαίνονται το 2021 και αναμένεται ότι θα συνεχίσουν να θερμαίνονται στο μέλλον – μια αλλαγή που είναι μη αναστρέψιμη σε κλίμακες εκατονταετίας έως χιλιετίας. Όλα τα σύνολα δεδομένων συμφωνούν ότι οι ρυθμοί θέρμανσης των ωκεανών παρουσιάζουν μια ιδιαίτερα έντονη αύξηση τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Η θερμότητα διεισδύει σε όλο και βαθύτερα επίπεδα. Μεγάλο μέρος των ωκεανών γνώρισαν τουλάχιστον έναν «ισχυρό» θαλάσσιο καύσωνα κάποια στιγμή το 2021.
- Οξίνιση των ωκεανών. Οι ωκεανοί απορροφούν περίπου το 23% των ετήσιων εκπομπών ανθρωπογενούς CO2 στην ατμόσφαιρα. Το διοξείδιο του άνθρακα αυτό αντιδρά με το θαλασσινό νερό και οδηγεί σε οξίνιση των ωκεανών, η οποία απειλεί τους οργανισμούς και τις δομές του οικοσυστήματος, και ως εκ τούτου την επισιτιστική ασφάλεια, τον τουρισμό και την προστασία των ακτών. Καθώς το pH του ωκεανού μειώνεται, η ικανότητά του να απορροφά CO2 από την ατμόσφαιρα μειώνεται επίσης. Η έκθεση της IPCC κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «το pH της ανοιχτής επιφάνειας του ωκεανού είναι τώρα το χαμηλότερο που ήταν εδώ και τουλάχιστον 26.000 χρόνια και οι σημερινοί ρυθμοί αλλαγής του pH είναι άνευ προηγουμένου τουλάχιστον από τότε».
