Ετήσια έκθεση για την κατάσταση του παγκόσμιου κλίματος το 2021 από τον WMO - Μέρος Β: Ακραίες Καιρικές Συνθήκες

Ακραίες θερμοκρασίες, πλημμύρες και ξηρασίες έκαναν αισθητή την παρουσία τους το 2021. Επίσης, συνεχίζεται η επιτάχυνση απώλειας πάγου στην Kρυόσφαιρα, ενώ η τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική ήταν ασυνήθιστα μεγάλη και βαθιά:

  •  Έντονοι καύσωνες κατέρριψαν ρεκόρ θερμοκρασίας στη Βορειοδυτική Αμερική και τη Μεσόγειο. Η Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια έφτασε τους 54,4°C στις 9 Ιουλίου, ισοδυναμώντας με παρόμοια τιμή το 2020 -την υψηλότερη που έχει καταγραφεί στον κόσμο τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1930 ενώ στις Συρακούσες στη Σικελία ο υδράργυρος έδειξε 48,8°C. Η καναδική επαρχία της Βρετανικής Κολομβίας κατέγραψε θερμοκρασία 49,6°C στις 29 Ιουνίου, η οποία συνέβαλε σε περισσότερους από 500 θανάτους που σχετίζονται με τη ζέστη και πυροδότησε καταστροφικές πυρκαγιές που με τη σειρά τους, επιδείνωσαν τις επιπτώσεις των πλημμυρών του Νοεμβρίου.

 

 

Διαφορές των μέσων επιφανειακών θερμοκρασιών του 2021 σε σχέση με την περίοδο 1981–2010. Ο χάρτης δείχνει τη διάμεση απόκλιση η οποία υπολογίζεται από πέντε σύνολα δεδομένων: HadCRUT5, ERA5, GISTEMP, NOAAGlobalTemp και Berkeley Earth. Πηγή: Met Office, Ηνωμένο Βασίλειο

  • Πλημμύρες προκάλεσαν οικονομικές απώλειες 17,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ στην επαρχία Χενάν της Κίνας και η Δυτική Ευρώπη γνώρισε μερικές από τις πιο σοβαρές πλημμύρες που έχουν καταγραφεί στα μέσα Ιουλίου που σχετίζονται με οικονομικές απώλειες στη Γερμανία που ξεπέρασαν τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια, με μεγάλες απώλειες ζωών.

  • Ξηρασία επηρέασε πολλά μέρη του κόσμου, όπως το Κέρας της Αφρικής (Βορειοανατολική Αφρική), τον Καναδά, τις Δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, το Ιράν, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και την Τουρκία. Στην υποτροπική Νότια Αμερική, η ξηρασία προκάλεσε μεγάλες γεωργικές ζημίες και διέκοψε την παραγωγή ενέργειας και τις ποτάμιες μεταφορές. Η ξηρασία στο Κέρας της Αφρικής εντείνεται συνεχώς μέχρι στιγμής το 2022. Η Ανατολική Αφρική αντιμετωπίζει την προοπτική οι βροχοπτώσεις να εκλείψουν για τέταρτη συνεχή σεζόν, θέτοντας την Αιθιοπία, την Κένυα και τη Σομαλία σε μια ξηρασία μεγάλης διάρκειας που δεν ξανά συμβεί τα τελευταία 40 χρόνια. Οι ανθρωπιστικές υπηρεσίες προειδοποιούν για καταστροφικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς αυτών των χωρών, και στα μέσα διαβίωσης στην περιοχή.

 

 

Συνολικές βροχοπτώσεις του 2021, που εκφράζονται ως εκατοστημόριο των βροχοπτώσεων για την περίοδο αναφοράς 1951–2010, για περιοχές στα πιο ξηρά 20% (καφέ) και υγρότερα 20% (πράσινο) έτη κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς, με πιο σκούρες αποχρώσεις (ανά 10%)  του καφέ και πράσινο που δείχνει τις πιο ξηρές και υγρές περιοχές , αντίστοιχα. Πηγή: Global Precipitation Climatology Center (GPCC), Deutscher Wetterdienst, Γερμανία

  • Ο τυφώνας Ida ήταν ο πιο σημαντικός της σεζόν του Βόρειου Ατλαντικού, καθώς έπληξε τη Λουιζιάνα στις 29 Αυγούστου 2021, με οικονομικές απώλειες στις Ηνωμένες Πολιτείες να υπολογίζονται σε 75 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.
  • Κρυόσφαιρα: Παρόλο που το παγετωνικό έτος 2020-2021 σημείωσε μικρότερη τήξη από ό,τι τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μια σαφής τάση προς επιτάχυνση της απώλειας μάζας τα αμέσως επόμενα χρόνια. Κατά μέσο όρο, οι παγετώνες στον κόσμο έχουν συρρικνωθεί κατά 33,5 μέτρα (ισοδύναμο με πάγο) από το 1950, με το 76% αυτής της συρρίκνωσης να συμβαίνει από το 1980. Το 2021 ήταν μια ιδιαίτερα αρνητική χρονιά για τους παγετώνες στον Καναδά και τις Βορειοδυτικές ΗΠΑ με απώλεια μάζας πάγου ρεκόρ, αποτέλεσμα του καύσωνα και πυρκαγιών τον Ιούνιο και τον Ιούλιο. Η Γροιλανδία γνώρισε ένα εξαιρετικό επεισόδιο τήξης στα μέσα Αυγούστου και την πρώτη καταγεγραμμένη βροχόπτωση στο Summit Station, το υψηλότερο σημείο του στρώματος πάγου σε υψόμετρο 3.216 m.

 

 

Δορυφορικά δεδομένα βαρύτητας για την αλλαγή μάζας των στρωμάτων πάγου της Γροιλανδίας (a) και της Ανταρκτικής (b) από τις αποστολές GRACE kai GRACE-FO, για το διάστημα από τον Απρίλιο του 2002 έως τον Νοέμβριο του 2021. Οι απώλειες μάζας πάγου της Γροιλανδίας είχαν ετήσιο μέσο ρυθμό 276 Gt για την περίοδο αυτή, ενώ το αντίστοιχο μέσο ποσοστό απώλειας μάζας στην Ανταρκτική ήταν 152 Gt ανά έτος. Συνδυαστικά, αυτό ισοδυναμεί με άνοδο περίπου 1,2 mm ετησίως της παγκόσμιας μέσης στάθμης της θάλασσας.

  • Η τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική ήταν ασυνήθιστα μεγάλη και βαθιά, φτάνοντας τη μέγιστη έκτασή της των 24,8 εκατομμυρίων km2 (το μέγεθος της Αφρικής) ως αποτέλεσμα ενός ισχυρού και σταθερού πολικού στρόβιλου και των ψυχρότερων από το μέσο όρο συνθηκών στην κατώτερη Στρατόσφαιρα.

 

 

Αριστερά: Η μέση έκταση της τρύπας του Όζοντος (σε εκατομμύρια km2) τα τελευταία 5 έτη πριν το 2021. Δεξιά: Ελάχιστο της συγκέντρωσης όζοντος, όπου στο σύνολό της η συγκέντρωση σε στήλη του όζοντος είναι μικρότερη από 220 μονάδες Dobson.Το έτος 2021 εμφανίζεται με κόκκινο χρώμα. Η γκρίζα γραμμή αναπαριστά τον αντίστοιχο μέσο όρο της περιόδου 1979–2020. Η μπλε σκιασμένη περιοχή αντιπροσωπεύει το 10ο έως το 90ο εκατοστημόριο των τιμών, και η πράσινη σκιασμένη περιοχή αντιπροσωπεύει το 30ο έως το 70ο εκατοστημόριο για την περίοδο 1979–2020. Οι λεπτές μαύρες γραμμές δείχνουν τις μέγιστες και ελάχιστες ημερήσιες τιμές για την περίοδο 1979-2020.
Πηγή: NASA Ozonewatch (https://ozonewatch.gsfc.nasa.gov/).

Πηγή: World Meteorological Organization – WMO