Τα τελευταία δεδομένα από το NSIDC δείχνουν ότι η φετινή έκταση του θαλάσσιου πάγου είναι πολύ κάτω από τον μέσο όρο της περιόδου 1981–2010, επιβεβαιώνοντας τη μακροπρόθεσμη πτωτική τάση της Αρκτικής.

Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφόρησαν δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για «ρεκόρ ανάπτυξης» του θαλάσσιου πάγου στον Αρκτικό Ωκεανό τον Οκτώβριο του 2025. Ωστόσο, τα επίσημα δεδομένα από το National Snow and Ice Data Center (NSIDC) όπως αναλύθηκαν από την επιστημονική ομάδα του climatebook.gr δείχνουν ακριβώς το αντίθετο: το 2025 καταγράφεται ως μία από τις χρονιές με τη μικρότερη έκταση θαλάσσιου πάγου των τελευταίων δεκαετιών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της 26ης Οκτωβρίου 2025, η μέση ημερήσια έκταση του πάγου στην Αρκτική ήταν μόλις 7.27 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή περίπου 1.3 εκατομμύρια km² κάτω από τον μέσο όρο της περιόδου αναφοράς 1981–2010. Μάλιστα, από την αρχή του έτους, η έκταση του πάγου έχει βρεθεί κάτω από τα φυσιολογικά επίπεδα για 299 από τις 299 ημέρες, χωρίς ούτε μία ημέρα πάνω από τον μέσο όρο σημειώνοντας μάλιστα 82 ημερήσια ρεκόρ χαμηλότερης έκτασης. Όσον αφορά το διάστημα μεταξύ 11 Σεπτεμβρίου και 20 Οκτωβρίου (στο οποίο αναφέρθηκαν τα εν λόγω δημοσιεύματα), ο θαλάσσιος πάγος αυξήθηκε κατά μόλις 35%. Ο ρυθμός αυτός όχι μόνο δεν αποτελεί ρεκόρ, αλλά είναι ο 3ος μικρότερος στα τελευταία 16 χρόνια (2010-σήμερα).

Η παρακάτω απεικόνιση δείχνει καθαρά τη θέση του 2025 (μαύρη γραμμή) σε σχέση με το ιστορικό φάσμα τιμών: η φετινή πορεία παραμένει σταθερά στο κατώτερο τμήμα του εύρους, χωρίς καμία ένδειξη «ανάκαμψης».

Εικόνα 1. Μέση ημερήσια έκταση θαλάσσιου πάγου στην Αρκτική από το 1982 έως το 2025. Πηγή δεδομένων: NSIDC. Επεξεργασία & οπτικοποίηση δεδομένων: climatebook.gr.

Ακόμη πιο χαρακτηριστική είναι η σύγκριση με το παρελθόν. Στον χάρτη της Εικόνας 2 που ακολουθεί, η συγκέντρωση θαλάσσιου πάγου στις 26 Οκτωβρίου 2025 είναι αισθητά μειωμένη σε σχέση με την ίδια ημερομηνία του 1991 (Εικόνα 3). Οι περιοχές με έντονη υποχώρηση περιλαμβάνουν τη Θάλασσα Μπάρεντς, τη Θάλασσα Καρά και τμήματα της Σιβηρικής ακτής, όπου ο πάγος ξεκινά πολύ πιο βόρεια από ό,τι τρεις δεκαετίες πριν. Η κόκκινη γραμμή απεικονίζει τη μέση έκταση πάγου 1981–2010, ενώ οι μπλε αποχρώσεις δείχνουν τη σημερινή πραγματική κάλυψη. Η διαφορά είναι εντυπωσιακή: ο Αρκτικός Ωκεανός έχει χάσει τεράστια έκταση μόνιμου πάγου,αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης ανόδου της θερμοκρασίας, η οποία επηρεάζει άμεσα τόσο την ατμόσφαιρα όσο και τον ωκεανό.

Εικόνα 2. Ημερήσια συγκέντρωση θαλάσσιου πάγου στην Αρκτική στις 26/10/2025. Πηγή δεδομένων: NSIDC. Επεξεργασία & οπτικοποίηση δεδομένων: climatebook.gr.

Εικόνα 3. Ημερήσια συγκέντρωση θαλάσσιου πάγου στην Αρκτική στις 26/10/1991. Πηγή δεδομένων: NSIDC. Επεξεργασία & οπτικοποίηση δεδομένων: climatebook.gr.

Η επιστήμη και τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα: η Αρκτική συνεχίζει να χάνει θαλάσσιο πάγο με ανησυχητικό ρυθμό. Οι εποχιακές διακυμάνσεις που παρατηρούνται κάθε φθινόπωρο δεν αποτελούν ένδειξη ανάκαμψης, αλλά μέρος ενός ευρύτερου κύκλου που κορυφώνεται πλέον σε ολοένα χαμηλότερα επίπεδα.

Αντί, λοιπόν, να μιλάμε για «ρεκόρ ανάπτυξης», τα δεδομένα του 2025 αποτελούν ακόμη μία υπενθύμιση του πώς η Αρκτική θερμαίνεται περίπου τέσσερις φορές ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο — με συνέπειες που ξεπερνούν τα πολικά γεωγραφικά πλάτη.

Πηγές:

• National Snow and Ice Data Center (NSIDC)

• Επεξεργασία: Climatebook.gr