Οι σφοδρές καταιγίδες στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, που συχνά συνοδεύονται από χαλάζι ή ανεμοστρόβιλους, αυξάνονται, όπως και οι απώλειες που προκαλούν. To ίδιο συμβαίνει με τους καύσωνες, τις ξηρασίες και τις πυρκαγιές. Αν και είναι απίθανο να δούμε αύξηση του συνολικού αριθμού των τροπικών κυκλώνων, οι ερευνητές για το κλίμα έχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι το ποσοστό των ισχυρών καταιγίδων είναι πιθανό να αυξηθεί. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι τέτοιες καταιγίδες είναι πιο πιθανό να φέρουν καταρρακτώδεις βροχές. Αυτό συνέβη όταν τον Οκτώβριο του 2019 ο τυφώνας Hagibis προκάλεσε εκτεταμένες και καταστροφικές πλημμύρες στην Ιαπωνία. Το ίδιο συνέβη και με τον τυφώνα Harvey το 2017, ο οποίος άφησε μεγάλα τμήματα της αμερικανικής πόλης Χιούστον βυθισμένα κάτω από το νερό.

Σε αντίθεση με μια πανδημία, οι απώλειες από φυσικούς κινδύνους έχουν περιφερειακό χαρακτήρα, ακόμα κι αν οι απώλειες που προκύπτουν είναι τεράστιες και πολλοί άνθρωποι μπορούν να χάσουν τη ζωή τους. Αλλά οι φυσικές καταστροφές γίνονται πιο συστημικές και παγκόσμιες, καθώς πλήττουν όλο και πιο ευάλωτες κοινωνίες και η παγκόσμια οικονομία γίνεται ολοένα και πιο διασυνδεδεμένη και εξαρτάται από τις αλυσίδες εφοδιασμού. Από το 1990, το παγκόσμιο εμπόριο έχει αυξηθεί κατά 350% και οι οικονομολόγοι το βλέπουν αυτό ως δείκτη αυξανόμενων αλληλεξαρτήσεων. Έχουμε ήδη δει τα αποτελέσματα αυτού. Το 2011, οι πλημμύρες στην Ταϊλάνδη οδήγησαν σε παγκόσμια έλλειψη εξαρτημάτων υπολογιστών για σκληρούς δίσκους, καθώς πολλοί από τους βασικούς προμηθευτές βρίσκονταν στις πλημμυρισμένες περιοχές βόρεια της Μπανγκόκ. Την ίδια χρονιά, ο σεισμός στην Ιαπωνία και το επακόλουθο πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα οδήγησαν σε παγκόσμια έλλειψη χρωμάτων για ορισμένα χρώματα αυτοκινήτων, καθώς η παραγωγή μιας ειδικής χρωστικής έπρεπε να σταματήσει προσωρινά μετά την καταστροφή.

Τα στοιχεία που υπάρχουν σχετικά με την  κλιματική αλλαγή είναι συντριπτικά αλλά δυστυχώς ακόμα οι πολιτικές μετριασμού και προσαρμογής είναι κατώτερες των περιστάσεων.

Πηγή: www.munichre.com