Υποχώρηση παρατηρήθηκε και στην ποσότητα των θαλάσσιων πάγων, των παγετώνων και των στρωμάτων πάγου.

Θαλάσσιοι πάγοι

Οι θαλάσσιοι πάγοι της Αρκτικής Θάλασσας κατά τη διάρκεια του μεγίστου τους (Μάρτιος) ήταν κάτω από την μέση τιμή της περιόδου 1981-2010. Στη συνέχεια, καταγράφηκε ραγδαία μείωσή της έκτασής του κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο στη Θάλασσα Leptev και στην Ανατολική Γροιλανδική Θάλασσα. Αποτέλεσμά ήταν η έκταση των πάγων στην Αρκτική Θάλασσα ως σύνολο να μειωθεί σε επίπεδα ρεκόρ κατά το πρώτο μισό του Ιουλίου.

Ακολούθησε ανάσχεση του ρυθμού ελάττωσης κατά τον Αύγουστο και κατά τον Σεπτέμβριο η ελάχιστη έκτασή τους ήταν μεγαλύτερη από αυτή των προσφάτων ετών. Συνολικά, πρόκειται για το 12^ο σε σειρά ελάχιστο της έκτασής τους με βάση το 43 ετών αρχείο δορυφορικών δεδομένων, αρκετά χαμηλότερα από τη μέση τιμή των ετών 1981-2010.

Αντίθετα η έκταση των θαλασσίων πάγων της Ανταρκτικής ήταν κοντά στην μέση τιμή της περιόδου 1981-2010, παρουσιάζοντας μάλιστα ένα μέγιστο στα τέλη του Αυγούστου.

Παγετώνες και στρώματα πάγου

Η ελάττωση του όγκου των παγετώνων της Βόρειας Αμερικής επιταχύνθηκε σημαντικά κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Το ιδιαίτερα ζεστό αλλά και ξηρό καλοκαίρι του 2021 στη Βόρεια Αμερική είχε πολύ αρνητική επίδραση στους ορεινούς παγετώνες της Βόρειας Αμερικής.

Τα στρώματα πάγου της Γροιλανδίας ήταν κοντά στην μέση τιμή τους έως και τους πρώτους μήνες του καλοκαιριού. Όμως μια πολύ ισχυρή θερμή εισβολή κατά το μέσο του Αυγούστου του 2021 οδήγησε σε θερμοκρασίες πάνω από τον μέσο όρο και αυξημένο λιώσιμο των πάγων.

Στις 14 Αυγούστου μάλιστα καταγράφηκε βροχόπτωση για αρκετές ώρες στο υψηλότερο σημείο των πάγων (3,216 μ), όπου βρίσκεται ο σταθμός παρατήρησης Summit. Η θερμοκρασία παρέμεινε πάνω από το μηδέν για 9 περίπου ώρες. Ήταν η πρώτη φορά που καταγράφηκε βροχόπτωση στον σταθμό Summit, ενώ ήταν μόλις η τρίτη φορά στα τελευταία 9 χρόνια που καταγράφηκαν συνθήκες λιωσίματος πάγου. Με βάση στοιχεία που προκύπτουν από την μελέτη των πάγων, τέτοιες συνθήκες παρατηρήθηκαν μόλις μία φορά μέσα στον 20^ο αιώνα.

Στο σχήμα παρουσιάζεται το ισοζύγιο της μάζας των παγετώνων από το 1950 έως το 2020 με βάση στοιχεία από 40 παγετώνες. Οι μονάδες του κατακόρυφου άξονα αντιστοιχούν στο ύψος του νερού που θα προέκυπτε από τους πάγους που λιώνουν αν αυτό κατανέμονταν ομοιόμορφα μεταξύ των παγετώνων. (Δεδομένα και εικόνα από την World Glacier Monitoring Service, www.wgms.ch)

ΠΗΓΗ: https://public.wmo.int/en/media/press-release/state-of-climate-2021-extreme-events-and-major-impacts