Νέα μελέτη διερευνά τις τάσεις της δραστηριότητας των τροπικών κυκλώνων παγκοσμίως την περίοδο 1990–2021, μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από συνέπεια στην παρατήρηση των ακραίων καιρικών φαινομένων μέσω δορυφόρων.
Διαπιστώνεται ότι ολοένα και λιγότεροι τροπικοί κυκλώνες καταγράφονται παγκοσμίως τα τελευταία 32 χρόνια και ότι οι τροπικές περιοχές χαρακτηρίζονται από λιγότερη Συσσωρευμένη Ενέργεια Κυκλώνων (Accumulate Cyclone Energy – ACE)—έναν δείκτη που υπολογίζει τη συχνότητα, την ένταση και τη διάρκεια των κυκλώνων. Αυτή η πτωτική τάση οφείλεται κυρίως σε μια σημαντική μείωση της δραστηριότητας των τροπικών κυκλώνων στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό – την περιοχή με τον μεγαλύτερο αριθμό κυκλώνων παγκοσμίως.
Αντιθέτως, οι βραχύβιοι επώνυμοι τροπικοί κυκλώνες (που διαρκούν λιγότερο από 2 ημέρες) και ο αριθμός των τροπικών κυκλώνων που ενισχύονται ραγδαία (≥90 km/h σε 24 ώρες) έχουν αυξηθεί σημαντικά από το 1990. Ο εντοπισμός περισσότερων βραχύβιων επώνυμων κυκλώνων είναι πιθανό να οφείλεται σε βελτιωμένα όργανα παρατήρησης, ενώ η αύξηση των ταχέως ενισχυόμενων καταιγίδων οφείλεται σε ευνοϊκότερες περιβαλλοντικές συνθήκες, και κυρίως λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας.
Παγκοσμίως οι καταστροφές από τροπικούς κυκλώνες έχουν επίσης αυξηθεί σημαντικά, πιθανότατα λόγω της πληθυσμιακής αύξησης κοντά στις ακτές, και της αυξημένης αξίας των παράκτιων περιουσιακών στοιχείων.
Η τάση τα τελευταία 32 χρόνια δείχνει μια αύξηση της συχνότητας εμφάνισης του La Niña, κάτι που ευνόησε τη δραστηριότητα των τροπικών κυκλώνων του Βόρειου Ατλαντικού και κατέστειλε τη δραστηριότητά τους στον Βόρειο και Νότιο Ειρηνικό. Δεδομένου ότι ο Ειρηνικός Ωκεανός έχει συνήθως πολύ μεγαλύτερη δραστηριότητα τροπικών κυκλώνων από τον Ατλαντικό, η παγκόσμια δραστηριότητά τους έχει γενικά πτωτική τάση.
