Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση του WMO “Το Παγκόσμιο Κλίμα 2011-2020: Μια Δεκαετία Επιτάχυνσης της κλιματικής αλλαγής”, κατά την περίοδο 2011-2020 η στάθμη της θάλασσας συνέχισε να ανεβαίνει, με ενδείξεις επιτάχυνσης, όπως καταγράφηκε από δορυφορική υψομετρία υψηλής ακρίβειας (IPCC, 2021). Ενώ ο ρυθμός αύξησης της μέσης παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας (Global mean sea level – GMSL) μεταξύ των ετών 2001-2010 ήταν 2,9 +/- 0,5 mm/έτος, αυξήθηκε σε 4,5 +/- 0,6 mm/έτος κατά την περίοδο μεταξύ των ετών 2011 και 2020.
Από το 1993, η επιτάχυνση της ανόδου της μέσης παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας υπολογίζεται σε 0,11 +/- 0,06 mm/έτος, η οποία οφείλεται κυρίως στην επιτάχυνση της απώλειας μάζας πάγου από τα στρώματα πάγου της Γροιλανδίας και σε μικρότερο βαθμό, λόγω της επιταχυνόμενης τήξης των παγετώνων και της θέρμανσης των ωκεανών. Είναι πολύ πιθανό ότι η ανθρώπινη επιρροή είναι ο κύριος μοχλός της παρατηρούμενης παγκόσμιας αλλαγής της στάθμης της θάλασσας από το 1970.
(Αριστερά) Εξέλιξη της παγκόσμιας μέσης στάθμης της θάλασσας -GMSL μετρούμενη με δορυφορική υψομετρία από το 1993. Η σκιασμένη περιοχή αντιπροσωπεύει το επίπεδο στατιστικής αβεβαιότητας 90% και η μαύρη γραμμή είναι μια τετραγωνική προσαρμογή στα δεδομένα. (Δεξιά) Διαχρονική μεταβλητότητα της μέσης παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας -GMSL (μπλε καμπύλη) και του πολυμεταβλητού δείκτη ENSO (κόκκινη καμπύλη)
Έχει εκτιμηθεί ότι κατά την περίοδο 2003-2016, στην αύξηση της μέσης παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας έχουν συμβάλλει κατά 33% η θέρμανση των ωκεανών και κατά 67% η τήξη των παγετώνων και των στρωμάτων πάγου.
Πηγή: Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός- World Meteorological Organization
