Η εξαφάνιση των άγριων μελισσών και πεταλούδων στην Ευρώπη δεν είναι απλώς ένα περιβαλλοντικό ζήτημα· είναι ακόμη ένα σύμπτωμα της κλιματικής κρίσης που επιταχύνεται. Σύμφωνα με νέα αξιολόγηση της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), σχεδόν το 9 % των άγριων μελισσών και το 15 % των πεταλούδων της Ευρώπης βρίσκονται πλέον σε κίνδυνο. Οι αριθμοί δείχνουν ότι το κλίμα αλλάζει γρηγορότερα απ’ όσο μπορούν να προσαρμοστούν τα οικοσυστήματα.

Η άνοδος της θερμοκρασίας, οι ξηρασίες και οι ακραίες βροχοπτώσεις αλλάζουν τα πρότυπα άνθησης και μειώνουν τη διαθεσιμότητα τροφής για τα επικονιαστικά έντομα. Ταυτόχρονα, η απώλεια οικοτόπων και η χρήση φυτοφαρμάκων επιτείνουν μια ήδη επιβαρυμένη κατάσταση. Το αποτέλεσμα είναι ένας φαύλος κύκλος: λιγότεροι επικονιαστές σημαίνουν λιγότερη βλάστηση, άρα ακόμη μικρότερη ικανότητα των οικοσυστημάτων να απορροφούν άνθρακα — γεγονός που επιταχύνει περαιτέρω την υπερθέρμανση.

Στην Ελλάδα, όπου η γεωργία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από φυσική επικονίαση, η μείωση των πληθυσμών αυτών των ειδών αποτελεί καμπανάκι κινδύνου. Πιο συγκεκριμένα στην Ελλάδα, έρευνες δείχνουν ότι οι μέλισσες στα νησιά του Αιγαίου χάνουν βιότοπους λόγω θερμότερων και ξηρότερων συνθηκών, ενώ στις ορεινές περιοχές είδη πεταλούδων μετακινούνται σε μεγαλύτερα υψόμετρα. Μελέτες καταγράφουν επίσης μικρότερο μέγεθος σε πληθυσμούς πεταλούδων, πιθανώς εξαιτίας περιβαλλοντικού στρες. Οι αλλαγές αυτές προμηνύουν βαθιές ανατροπές στη βιοποικιλότητα και στη γεωργική παραγωγή.

Πηγές: IUCN, Ecological Indicators, Biology, MDPI