Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της αρμόδιας υπηρεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Copernicus Climate Change Service, ο Ιούλιος του 2025 ήταν παγκοσμίως ο τρίτος θερμότερος στην ιστορία των καταγραφών, όπως αναφέραμε και σε προηγούμενο άρθρο. Συγκεκριμένα, η παγκόσμια μέση θερμοκρασία ήταν κατά 0.45°C υψηλότερη από τη μέση τιμή της περιόδου 1991-2020 και κατά 1.25°C υψηλότερη από τα προβιομηχανικά επίπεδα (1850–1900) (Εικόνα 1). Ήταν έτσι μόλις ο τέταρτος μήνας από τους τελευταίους 25 όπου η μέση παγκόσμια θερμοκρασία δεν υπερέβη τους 1.5°C σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Εικόνα 1. Απόκλιση παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας στα 2 μέτρα για τον Ιούλιο από το 1979 μέχρι σήμερα από την μέση τιμή της προβιομηχανικής περιόδου (1850-1900). Πηγή δεδομένων: ERA-5 / ECMWF / Copernicus C3S.
Η έκταση του θαλάσσιου πάγου στην Αρκτική και την Ανταρκτική ήταν αντίστοιχα η δεύτερη και τρίτη χαμηλότερη στην ιστορία των δορυφορικών καταγραφών (10% και 8% κάτω από τη μέση τιμή της περιόδου 1991-2020).
Όσον αφορά την Ευρώπη, η μέση θερμοκρασία του Ιουλίου 2025 ήταν 1.30°C πάνω από τη μέση τιμή της περιόδου 1991-2020, καθιστώντας τον τέταρτο θερμότερο στην ιστορία των καταγραφών. Η επιστημονική ομάδα του climatebook ανέλυσε τα δεδομένα θερμοκρασίας και υετού για όλη την ήπειρο και υπολόγισε τις αποκλίσεις τους από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα (Εικόνα 2).
Στον 1ο χάρτη απεικονίζεται η μέση μηνιαία απόκλιση της θερμοκρασίας στα 2 μέτρα από τις αντίστοιχες μέσες τιμές της περιόδου 1991-2020. Οι κόκκινες περιοχές αντιστοιχούν σε θετικές αποκλίσεις (θερμότερες συνθήκες από το κανονικό) και οι μπλε περιοχές αντιστοιχούν σε αρνητικές αποκλίσεις (ψυχρότερες συνθήκες από το κανονικό). Περιπτώσεις όπου αυτές οι αποκλίσεις αποτελούν ρεκόρ Ιουλίου για την περιοχή από το 1960 μέχρι σήμερα υποδεικνύονται με πράσινες κουκκίδες.
Όπως προκύπτει, σημαντικά υψηλότερες του κανονικού θερμοκρασίες επικράτησαν στη χερσόνησο της Φινοσκανδιναβίας με τις αποκλίσεις να φτάνουν τους +4°C. Σημαντικά θερμότερος του κανονικού ήταν ο Ιούλιος στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας όπου οι αποκλίσεις ξεπέρασαν τους +2°C. Ρεκόρ μέγιστης καταγεγραμμένης θερμοκρασίας από το 1960 μέχρι σήμερα σημειώθηκαν στη Νορβηγική θάλασσα και σε μεγάλο μέρος της Τουρκίας. Τέλος, χαμηλότερες του κανονικού ήταν οι θερμοκρασίες στην κεντρική Ευρώπη.
Στον 2ο χάρτη απεικονίζεται η απόκλιση του συνολικού υετού (δηλαδή τη συνολική ποσότητα βροχής, χαλαζιού, χιονιού, κλπ) του Ιουλίου από την αντίστοιχη μέση τιμή της περιόδου 1991-2020. Οι μπλε περιοχές αντιστοιχούν σε θετικές αποκλίσεις και οι κόκκινες περιοχές αντιστοιχούν σε αρνητικές αποκλίσεις. Όπως προκύπτει, υψηλότερες του κανονικού ποσότητες υετού δέχθηκε το μεγαλύτερο μέρος της κεντρικής Ευρώπης, ενώ αρνητικές αποκλίσεις σημειώθηκαν σε Βόρεια και Νοτιοανατολική Ευρώπη με αρνητικά ρεκόρ να σημειώνονται στη Μαύρη θάλασσα και περιοχές γύρω από αυτήν.
Εικόνα 2. Απόκλιση 1) θερμοκρασίας στα 2 μέτρα και 2) συνολικού υετού για τον Ιούλιο του 2025 από την μέση τιμή της περιόδου 1991-2020. Πηγή δεδομένων: ERA-5 / Copernicus C3S. Επεξεργασία & Οπτικοποίηση δεδομένων: Climatebook.
